12 дек. 2011 г.

Խոսիր այն ժամանակ, երբ խոսելդ լռելուց ավելի խելացի կլինի...


Հիշում եմ, հազիվ  8 տարեկան  էի, երբ առաջին անգամ սկսեցի ունկնդրել "Արձագանք" խմբի երգերից:Առաջին երգը, որ մանկությանս տարիներին լսում էի, դա "Կենցաղային երգն" էր, որը մինչև օրս ունկնդրում եմ և շատ սիրում եմ:Եվ ամեն տարի որպես կանոն "Արձագանք ռադիոկայանի" եթերով շնորհավորում էին իմ ծննդյան տարեդարձը: Սա այն ամեն լավագույնն է, որ մինչև օրս վառ է մնացել իմ մեջ և այդ վառ մնացած հիշողությունները գնալով  թարմանում են, որովհետև պատիվ եմ ունենում մասնակցելու այս խմբի համերգներին:
Այսօր` Գ.Սունդուկյանի ազգային ակադեմիական թատրոնում տեղի ունեցավ "Արձագանք" խմբի շատ սպասված համերգը:Համերգ, որին  բոլորը սպասում էին շատ մեծ խանդավառությամբ:Դահլիճը լեփ-լեցուն էր, համերգին ներկա էր նաև ՀՀ առաջին տիկին` Ռիտա Սարգսյանը:
Համերգին հնչեցին "Իմ ընկեր", "Անահիտ","Ծնունդդ շնորհավոր", "Ինչ-որ մի օր","Ռամիկը երբեք աղա չի դառնա" և այլ երգեր նրանց երգացանկից:Արտավազդ Բայաթյանը իր գեղեցիկ մեկնաբանություններով և անեկդոտներով ավելի էր ամբողջացնում իրենց համարները:
Նույնիսկ եղան կատարումներ, որ հնչեցին երկու անգամ:Եվ հենց այդ կատարումներից մեկն էլ իմ շատ սիրելի "Անահիտ" երգն էր: 
Արտավազդ Բայաթյան (նախորդ համերգից)

Սպասված...սիրելի...Նույնիսկ մի քանի տարի հետո անգամ այս երգերը չեն "հնանալու",որովհետև ունեն իրենց ուրույն տեղը:


0 коммент.:

Отправить комментарий